«Երնեկ ամեն օր ընտրություն լինի»

Երեկ Ավանում ընտրատարածքներից մեկի մոտ հանդիպեցի երկու հարբած մարդու: Նրանք ձեռքից ձեռք էին խլում օղու շիշը: Նրանցից մեկը, ով արդեն լրիվ «անջատվել էր», երանության մեջ խոսում էր քթի տակ. «Ինչ ասեն, կանեմ, գրպանս լիքը, փորս էլ...,- ու տմբտմբացրեց փորին:- Երնեկ ամեն օր ընտրություն լինի՜»:

Ընտրատեղամասին կից մի բակով անցնելիս է նկատեցի մի խումբ կանանց, որոնք հավաքված ինչ-որ բան էին կամացուկ քննարկում :
Երբ հավասարվեցի նրանց, շատ պարզ լսեցի. «Ինչքա՞ն սպասենք մութը ընկնի, սառեցինք։ Կես ժամ էս կողմ, կես ժամ էն կո՜ղմ... Եկեք գնանք»: Թե ինչի էին նրանք սպասում, և ինչու էին ուզում մթնով գնալ «ինչ-որ տեղ», կարելի է միայն ենթադրել: Նկատենք, որ դա 6:30-ի սահմանում էր, մութն էլ լավ «տվել էր»։ Թե դրանից ավելի մութը նրանց ինչին էր պետք, անհասկանալի է:

Հասմիկ ՄՈՎՍԻՍՅԱՆ

Լուսանկարներ

Մեկնաբանություններ